1. Αύξηση μελών και αλλαγή της σύνθεσης του Υπηρεσιακού Συμβουλίου (άρθρο 17).
   Στην προκειμένη περίπτωση, ο κύριος Υπουργός Δικαιοσύνης, νομοθετεί ευκαιριακά λόγω συγκυριών και καταστάσεων και όχι στο διηνεκές, με τρόπο ενιαίο και συνταγματικά ανεκτό, όπως ισχύει για την συγκρότηση και τα μέλη του υπηρεσιακού συμβουλίου για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
   
   α) Ποιά σχέση μπορεί να έχουν οι δώδεκα (12) διευθύνσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης, με την καθημερινή πραγματικότητα, στα καταστήματα κράτησης; Οι μόνοι που μπορούν να αντιληφθούν, λόγω καθημερινής τριβής και συναναστροφής με τους κρατούμενους, την πραγματικότητα και τις ειδικές συνθήκες είναι οι εκεί εργαζόμενοι. Είναι άραγε ποτέ δυνατό, διευθυντές ενός άλλου φορέα, οι οποίοι πλην φωτεινών εξαιρέσεων, δεν έχουν περάσει ποτέ την είσοδο ενός καταστήματος κράτησης, να έχουν λόγο, να είναι εισηγητές και να έχουν δικαίωμα ψήφου, για υπαλλήλους άλλου, ξένου προς αυτούς εργασιακού χώρου;
   

   β) Επιπλέον, απαξιώνεται την συμμετοχή των αιρετών εκπροσώπων στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο, μειώνοντας την δύναμη των ψήφων και της παρέμβασης των εργαζομένων, από δύο ψήφους σε σύνολο πέντε μελών (2/5) σε δύο ψήφους σε σύνολο επτά μελών (2/7).
   
   Η πρόταση μας είναι το Υπηρεσιακό Συμβούλιο, να παραμείνει πενταμελές, με την συμμετοχή της Γενικής Διευθύντριας Σωφρονιστικής Πολιτικής ως προέδρου (όπως προβλέπεται από το σχέδιο νόμου), ενώ τα άλλα δύο μέλη να παραμείνουν διευθυντές των καταστημάτων κράτησης και φυσικά οι δυο αιρετοί εκπρόσωποι των εργαζομένων.

1. Αντίθετα με την λογική και με όσα ο κύριος Υπουργός Δικαιοσύνης, προσωπικά, έχει δεσμευτεί ΔΕΝ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ διάταξη στο νομοσχέδιο που να τροποποιεί τον σωφρονιστικό κώδικα και να προβλέπει «ασθενείς κρατούμενοι που δεν μπορούν να νοσηλευτούν στο νοσοκομείο που εδρεύει το κατ. κράτησης, μετάγονται για νοσηλεία στο πλησιέστερο νοσοκομείο άλλου νομού, στον οποίο εδρεύει κατ. κράτησης».
   Η παραπάνω προτεινόμενη διάταξη, θα τροποποιεί την ισχύουσα, η οποία προβλέπει ότι όταν ένας ασθενής κρατούμενος δεν μπορεί να νοσηλευτεί σε θεραπευτήριο του Νομού, τότε μετάγεται στην Αθήνα, στο νοσοκομείο κρατουμένων.
   
   α) Η εφαρμογή της ισχύουσας διάταξης, ταλαιπωρεί αφάνταστα τον ασθενή κρατούμενο, ο οποίος πολλές φορές για απλές εξετάσεις μετάγεται από την υποδιεύθυνση μεταγωγών της ΕΛ.ΑΣ. από την μία άκρη της χώρας (π.χ. Κομοτηνή, νησιά, κ.α.) στην Αθήνα. Με την προτεινόμενη διάταξη κάλλιστα θα μεταχθεί στην κοντινότερη μεγάλη πόλη (π.χ. Θεσ/νικη, Ηράκλειο, Λάρισα, κ.α.) και θα τύχει άμεσης ιατρικής φροντίδας.
   

   β) Η μετακίνηση του συνόλου των ασθενών κρατουμένων από καταστήματα κράτησης της επαρχίας, στον Κορυδαλλό, έχει οδηγήσει στην φυσική εξάντληση του προσωπικού (οφείλονται δεκάδες χιλιάδες ρεπό) αλλά και την υπηρεσιακή αποδυνάμωση της Φρουράς Κορυδαλλού, η οποία για να φρουρήσει τα δεκάδες νοσοκομεία, δεν επανδρώνει κρίσιμα σημεία και περίπολα, στο συγκρότημα του Κορυδαλλού.
   

   γ) Πέρα όλων των άλλων, διόλου αμελητέων, όπως είναι η εξοικονόμηση χρημάτων (αποζημίωση υπερεργασίας, αποσπάσεων για την ενίσχυση της φρουράς, σπατάλη εργατοωρών για άσκοπες μεταγωγές), διακυβεύεται η ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου καθώς υπάρχει αυξημένος κίνδυνος απόδρασης, λόγω των δεκάδων άσκοπων μεταγωγών που εκτελούνται, των δεκάδων άσκοπων φρουρήσεων σε νοσοκομεία της Αθήνας και της τραγικής έλλειψης επάνδρωσης στο συγκρότημα Κορυδαλλού.
   Γιατί λοιπόν δεν ενισχύετε την Φρουρά Κορυδαλλού και τους εργαζόμενους εκεί, εξοικονομώντας προσωπικό και καλύπτοντας μέρος των τεράστιων κενών στις οργανικές θέσεις;
   Η παράλειψη αυτή, είναι κραυγαλέα. Δεν σήμαινε τίποτα, λοιπόν, η απόδραση για δεύτερη φορά επικίνδυνων κρατουμένων από το Κορυδαλλό, σε ότι αφορά την ποιοτική και ποσοτική ενίσχυση της Υ.Ε.Φ.Κ.Κ.;
   Σε μια ενδεχόμενη απόδραση, ο κύριος Υπουργός, θα θεωρηθεί άραγε το ίδιο «άμοιρος ευθυνών» όταν τα παραπάνω, έχουνε τεθεί κατά επανάληψη τόσο από τους συνδικαλιστικούς φορείς, όσο και από τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες;
   
   Η Γενική Διεύθυνση Σωφρονιστικής Πολιτικής, προνόησε, ετοίμασε την προτεινόμενη διάταξη και εγκαίρως την παρέδωσε στον αρμόδιο συντάκτη του παρόντος νομοσχεδίου. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, τους λόγους που τελικά δεν βρίσκεται στο υπό κατάθεση νομοθέτημα.

1. Διάταξη που να προβλέπει τον άμεσο διορισμό των νεοπροσληφθέντων Εξωτερικών Φρουρών, μετά το πέρας της εισαγωγικής εκπαίδευσης.Σύμφωνα με την παράγραφο 6, του άρθρου 1, του Ν.3388/05 «Οι επιλεγόμενοι διορίζονται στις θέσεις κλάδου ΔΕ Προσωπικού Εξωτερικής Φρούρησης με το βαθμό του Φρουρού, ύστερα από επιτυχή παρακολούθηση προγράμματος βασικής εκπαίδευσης σε σχολές του Υπουργείου Δικαιοσύνης ή της Ελληνικής Αστυνομίας διάρκειας δύο μηνών». Οι πρώτες εφαρμογές της διάταξης το 2006 και το 2007, επιφύλασσαν μια σειρά από δυσάρεστες εξελίξεις.
   
   α) Οι δόκιμοι ανέμεναν επί τετραμήνου, μετά το πέρας της σχολής, τον διορισμό τους, την ίδια στιγμή οι αποψιλωμένες από προσωπικό Υπηρεσίες ανέμεναν τους δόκιμους ώστε να ενισχυθούν και για να ξεκινήσει η πρακτική τους εκπαίδευση.
   

   β) Επίσης, μετά την αποφοίτηση τους ανέμεναν τον διορισμό τους χωρίς καμία αποζημίωση ή καταβολή μισθού και χωρίς καμία προοπτική εύρεσης εργασίας. Πως είναι δυνατόν, να επιβιώσουν αυτοί οι άνθρωποι οικονομικά; Επίσης ποιό νόημα να τους εκπαιδεύουμε για δύο μήνες και αντί άμεσα να ξεκινάει η πρακτική τους, να παραμένουν επί τετραμήνου στις οικίες τους;
   
   Η Γενική Διεύθυνση Διοικητικής Υποστήριξης, αντιλήφθηκε την παραδοξότητα αυτής της κατάστασης και ετοίμασε σχετική διάταξη, η οποία παραδόθηκε και εντάχθηκε στο σχέδιο νόμου από τον προκάτοχο σας Υπουργό Δικαιοσύνης. Δεν μπορούμε, πραγματικά, να αντιληφθούμε γιατί ΚΑΙ αυτή η διάταξη απουσιάζει από την τελική μορφή του νομοσχεδίου.

Αξιότιμες κυρίες, αξιότιμοι κύριοι,